Είναι σαν.. - Es como..

Σαν μελωδία ενός μελαγχολικού τραγουδιού που ταξιδεύει στον άνεμο και προκαλεί χαμόγελα.

Σαν το ραβδάκι μιας νεράιδας που ακουμπάει την κολοκύθα και την κάνει άμαξα.

Σαν το γέλιο ενός μικρού παιδιού που μαλακώνει την καρδιά όποιου το βλέπει.

Σαν το άρωμα της άνοιξης μετά από έναν απέραντο χειμώνα.

Σαν το γλυκό χάδι του ήλιου σε μια μέρα που ο αέρας κυβερνούσε.

Σαν το δροσερό άγγιγμα του χεριού μου σε ένα σώμα που καίγεται.

Σαν το αεροπλάνο που πετά ψηλά από τα σύννεφα και βλέπει ότι εκεί έχει ακόμα ήλιο.

Σαν την ηρεμία της σιωπής μετά από μια κουραστική και θορυβώδη μέρα.

Σαν το αίσθημα της δικαίωσης μετά από έναν σκληρό και αντίξοο αγώνα.

Σαν το φιλί στα κλειστά βλέφαρα μου, που διώχνει μακριά τον εφιάλτη.

Σαν την απαλή αίσθηση μιας κουβέρτας που σε τυλίγει όταν έξω κάνει παγωνιά.

Σαν το φτερούγισμα μιας πασχαλίτσας που φέρνει μαζί της τη γιορτινή αίσθηση.

Σαν το νερό που γαργαλάει το σώμα σου, μετά από μια περίοδο ξηρασίας.

Σαν τα μάτια που κοιτούν γεμάτα αγάπη, ακόμα και όταν τριγύρω υπάρχει μόνο μίσος.

Σαν την ασφάλεια που δίνει η ύπαρξη του Θεού.

Σαν την ανάσα που πάσχιζες ώρα να πάρεις.

Σαν τη ζωή σου που την πήρες στα χέρια σου και την κάνεις ότι θέλεις.

Σαν ένας πίνακας ζωγραφικής που βάζεις τα χρώματα που σου αρέσουν.

Σαν τον ήχο των κυμάτων την ώρα που πέφτεις να κοιμηθείς.

Σαν το άγγιγμα σε μια ψυχή που πετάει μακριά.

Σαν την επικοινωνία χωρίς λέξεις.

Σαν την μέρα δίχως την έννοια του χρόνου.

Σαν να μην χύθηκε ποτέ το νερό έξω από το ποτήρι.

Σαν να χάθηκε η βαρύτητα σε ένα κόσμο που όλο βάρη σηκώνει.

Σαν να εξαφανίστηκε η μοναξιά με το άναμμα ενός κεριού.

Σαν να μην σταμάτησα ποτέ να γράφω..

        -   -   -    -    -    -

Como la melodia de una canción melancolica que viaja en el viento y provoca sonrisas.

Como la varita de un hada que toca la calabaza y le transforma en una carroza.

Como la sonrisa de un bebé que hace tierno el corazon del que lo mira.

Como el aroma de la primavera despues de un invierno eterno.

Como la caricia suave del sol en un dia que dominaba el viento.

Como el toque frescito de mi mano en un cuerpo que esta en llamas.

Como el avion que vuela mas alto de las nubes y ve que ahi aun hay sol.

Como la calma del silencio despues de un dia ruidoso y cansado.

Como el sentido de la justicia despues de una lucha dura y adversa.

Como el beso en mis pestañas cerradas, que hace que se desaparezca el pesadilla.

Como la sensacion suave de una manta, que te atapa cuando afuera hace frio.

Como el aleteo de una mariquita que trae con ella las ganas de fiesta.

Como el agua que da cosquillas a tu cuerpo, despues de una etapa de sequía.

Como los ojos que miran llenos de amor aunque te gire el odio.

Como la seguridad que da, la existencia de un Dios.

Como el aliento que tratabas por tanta hora a encontrar.

Como la vida que la has cogido en tus manos y lo que quieras con ella.

Como un cuadro de pintura que pones los colores que te gustan.

Como el sonido de las olas cuando te vas a dormir.

Como el toque en un alma que vuela lejos.

Como la comunicacion sin palabras.

Como el dia, sin el significado del tiempo.

Como si nunca se hubiera caido el agua del vaso.

Como que se haya perdido la gravedad en un mundo que solo levanta pesos.

Como si ha desaparecido la soledad por el encender de una vela.

Como si nunca hubiera dejado de escribir...