Μια σκέψη ελεύθερη

Αγαπημένα μου δέντρα. Σας φέρνω σήμερα εδώ μια σκέψη. 
Μια σκέψη σαν όλες τις άλλες. Μα όμως διαφορετική. 
Φτερουγάει από τα χέρια μου. Γίνεται ένα με εσάς. 
Φύλλο στα φύλλα σας. Ανθος στους ανθους σας.
Κλαδί στα κλαδιά σας. Καρπός στους καρπούς σας.

Αγαπημένα μου λουλούδια. Σας φέρνω σήμερα εδώ μια σκέψη. 
Να την δείτε και να μου πείτε. Αν για πέταλο στα πέταλα σας 
ανάμεσα, μπορείτε εσείς να τη δεχτείτε. Την αφήνω λεύτερη.
Παίρνει το χρώμα σας. Γίνεται η ρίζα που σας κρατά στη γη.
Μαζί σας θα κοιτάζει τον ήλιο μες στα μάτια, σα μαγεμένη. 

Αγαπημένα μου πουλιά. Τραγουδάτε, έτσι όπως μόνο εσείς ξέρετε. 
Μα κοιτάξτε τι σας έφερα εδώ. Μια σκέψη σαν όλες τις άλλες 
μα τόσο διαφορετική. Την άφηνω λεύτερη. Πέταει από κλαδί 
σε κλαδί. Τριγυρνά ανάμεσα στα λουλούδια. Μα γίνηκε πριν 
δέντρο. Έπειτα λουλούδι. Και τώρα έγινε πουλί. Ένα με όλα.

Μια σκέψη διαφορετική που ταίριαξε παντού. Σαν τον έρωτα ενός 
ψαριού με μια πεταλούδα. Σε τέτοιες σκέψεις, στρώνει η άνοιξη 
χαλί για να διαβούν. Τους φτιάχνει σπίτι, για να μπορούν πάνω 
σε αυτό, να φτιάχνουν το δικό τους τα χελιδόνια. Και τα δάκρυα, 
καμιά φορά, δεν είναι τίποτα παραπάνω από φόβος που λιώνει.