Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Ζεστά τα δάκρυα.
Ζεστά σαν το αίμα.
Παντού υπήρξε ανάσταση.
Εδώ υπήρξε μόνο θάνατος.

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Ένα ταξίδι ακόμα


Αυτές οι στριγκλιές του αέρα δεν βρίσκουν πουθενά να καταλαγιάσουν. 
Αυτό δεν είναι ταξίδι για δύο. 
Αυτό είναι ταξίδι μόνο για ένα άτομο.
Σκοτεινό, μοναχικό και παγωμένο.
Δεν θα υπάρξει καμία ανταμοιβή στο τέλος της πορείας. 
Ούτε καν αυτή του ταξιδιού.. 
Δεν θα υπάρξει σκοπός. 
Δεν θα υπάρξει ελπίδα. 
Δεν θα υπάρξει προορισμός.
Θα υπάρχουν μόνο ώρες που πετούν στην πλώρη του ανέμου. 
Θα υπάρχουν μόνο άγρια θηρία έξω από τα κλουβιά τους. 
Τίποτα δεν θα μπορεί να σταματήσει γιατί τίποτα ποτέ δεν ξεκίνησε. 
Θα υπάρξει απλά το ακατανόητο και το αδύνατο.
Και θα υπάρξει μόνο για μια στιγμή...