Πριν περίπου δεκαπέντε χρόνια είχε κυκλοφορήσει μια διαφήμιση στην τηλεόραση που παρόλο που δεν την έχω ξαναβρεί από τότε μου χει μείνει ακόμα στο μυαλό. Μέσα στη θολή μου λοιπόν μνήμη, θυμάμαι έναν ταξιδιώτη να κατεβαίνει από ένα τρένο, να κάνει μια στάση για να αγοράσει κάτι να πιει και έπειτα να συνεχίζει το ταξίδι του. Νομίζω ότι ήταν διαφήμιση του μιλκο αλλά δεν παίρνω και όρκο.
Το τραγουδάκι της γράφτηκε με τόσο έντονα γράμματα στο μυαλό μου που ένα κλασικό μεσημεριανό καλοκαίρι, ως γνωστό ξυπολητάκι της βεράντας, αποφάσισα να πάρω έναν μαρκαδόρο και να γράψω παντού αυτούς τους στίχους. Η πιο εύκολη λύση ήταν τα καφετιά κάγκελα. Τη στιγμή ακριβώς που δημιουργούσα, μια φωνή με διέκοψε απότομα. "Τι κάνεις εκεί;". Ευθύς σταμάτησα. Πλήρως κατατρομαγμένη ότι έκανα έγκλημα και ότι θα με μαλώσουν. Νομίζω ότι τελικά η φωνή μου είπε "συνέχισε το αφού το ξεκίνησες". Δεν θυμάμαι αν ολοκλήρωσα το έργο μου μετά την παρότρυνση. Πάλι η μνήμη εδώ δεν με βοηθά. Νομίζω όμως ότι το συνέχισα παρόλη την τρομάρα μου. Τα κάγκελα πλέον έχουν χρώμα κυπαρίσσι και έτσι δεν υπάρχει τρόπος να το μάθω. Το σημαντικό είναι ότι αποφάσισα να το γράψω και εδώ. Με την ελπίδα ότι είμαι ελεύθερη και ωραία και κανείς δεν θα με διακόψει. Για να δούμε λοιπόν.
Είδα τον κόσμο απ' την αρχή
ήταν η δίψα μου μεγάλη
βάδισα μέσα στη βροχή
και όπου με βγάλει...
Απομένει ο φόβος της λογοκρισίας. Της κυρά Μαρίας και της Λενιώς. Μα μάνα έχτισαν τα χελιδόνια φωλιά στο σπίτι μας και τώρα πια δεν φοβάμαι τίποτα.
Ο μαρκαδόρος υπάρχει ακόμα στο παλιό χρώμα κάτω απ' το καινούργιο. Για ξύσε λίγο το κυπαρισσί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο κείμενο.
Όταν επιστρέψω σε εκείνο το σπίτι θα το δοκιμάσω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ.
Αληθινά κι όμορφα λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφή2020 κι ακόμα ψάχνω να βρω αυτό το τραγούδι... Αν ήταν ποτέ τραγούδι
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερό, δεν ξέρω ποιος είσαι, μόλις σήμερα, 26 Μαρτίου 2021, μπαίνω πρώτη φορά σ' αυτήν την σελίδα, μάντεψε γιατί... Ψάχνω να βρώ κι εγώ το ίδιο τραγούδι... Το μόνο που μπορώ να πώ επιπλέον είναι ότι η διαφήμιση ήταν του καφέ bravo (αν και τώρα που είδα να γράφεις για milko αρχίζω να αναθεωρώ)... Η μόνη διαφορά της δικής μου ιστορίας από την δική σου είναι ότι εγώ δεν έγραψα κάπου τους στίχους, έπαιξα το τετράστιχο αμέσως στην κιθάρα... Και το παίζω συνέχεια από τότε...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν περιμενα ότι θα έψαχναν κι αλλοι αυτό το τετράστιχο. αν υπάρχει ακόμα αυτή η μελωδία μπορείς να την βάλεις κάπου να την ακούσουμε;
Διαγραφή2023
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη βρήκε ποτέ κανένας αυτή τη διαφήμιση?
Θυμάμαι ότι ήταν περισσότερα τα lyrics, κάτι τύπου "σ ένα λιβάδι αποβραδίς, ήρθε ο ήλιος να με πάρει,..." μετά δε θυμάμαι
Το θυμάμαι λεξη προς λεξη και δε το έχω βρει ποτέ
ΔιαγραφήΛοιπόν οι στίχοι συνεχίζουν ως εξής
«Σ’ενα λιβάδι αποβραδίς
ήρθε ο ήλιος να με πάρει
Ένα τραγούδι ένα φιλί
Απ’το Βαρδάρη…!!!
Κοίταξε πιο κάτω που το έχω ποστάρει, βρέθηκε η διαφήμιση.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι 6 Φεβρουάριου το 2024 και πραγματικά δεν περίμενα ότι το ψάχνουν και άλλοι αυτό το τραγούδι. Το ψάχνω πάρα πολλά χρονιά τώρα και δεν έχω βρει πουθενά καμία αναφορά του, κάνεις δεν το θυμάται. Πάρα μόνο τώρα σε αυτή εδώ την σελίδα. Πραγματικά σας ευχαριστώ. Argk η περιγραφή σου με πήγε κυριολεκτικά πίσω. Δεν θυμόμουν τόσες λεπτομερείς και όμως θυμάμαι ακόμα το συναίσθημα που μου άφηνε. Επίσης θυμάμαι ότι όταν ακουγόταν ο στίχος ‘και οπού με βγααλει’ η κάμερα έδειχνε σε ένα γάλα ΜΕΒΓΑΛ που κρατούσε ο ταξιδιώτης. Τουμπακάρη, σε παρακαλώ πολύ, αν το δεις αυτό και θέλεις, ανέβασε κάπου, έστω αυτή την μελωδία. Σας ευχαριστώ και πάλι.
Παιδιά το βρήκα!!! Μετά από τόσα χρόνια, επιτέλους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://vm.tiktok.com/ZGeBNc8Up/
Πόσα χρόνια το ψάχνω!!!! Σε ευχαριστώ!!!!
Διαγραφήμεβγαλ 1995 βραβειο
ΑπάντησηΔιαγραφήGoogle it