Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Εξαγρίωση

Δεν θέλω να εξημερωθώ 
καρδιά μου,
μου αρέσω απολίτιστη 
με μουσούδα αγριμιού 
και αύρα πετούμενου.
Nα σέρνομαι ως τη φωλιά μου 
κάθε φορά που με λαβώνουν
και να γλύφω τις πληγές μου 
μέχρι να γιατρευτούν.
Kουλουριασμένη με την κουβέρτα 
από τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου,
κρυμμένη κάτω από μικρές σπηλιές
στα βράχια δίπλα από τη θάλασσα.
Δε θέλω να εξημερωθώ καρδιά μου,
στο έχω πει τόσες φορές
βγάζω νύχια και δόντια 
σε όποιον το τολμήσει.
Το λουράκι που σέρνει την αλυσίδα 
δεν είναι για τον δικό μου λαιμό.
Ίσως καρδιά μου, να ήταν καλύτερα αντί 
να προσπαθείς να εξημερώσεις τα άγρια, 
να εξαγριωθείς εσύ ο εξημερωμένος.
Και τότε ίσως, ένα μικρό ίσως

σε βοηθήσει να καταλάβεις 
τι λένε μεταξύ τους τα αγρίμια
όταν ουρλιάζουν τα ξημερώματα. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου