Ημέρα Τρίτη

   Ημέρα Τρίτη. Είδα στρατιώτες στη γωνία. Πήγαιναν και αυτοί στο μπακάλικο. Δεν μπορώ να φανταστώ τι πήραν. Η κυρα Λένη κάλεσε τις γειτόνισσες σπίτι της για καφεδάκι. Η κόρη της έμαθε να λέει και αυτή το φλυτζάνι και το λέει καλά. Ο γιος της μπήκε με μέσο σε μια δουλίτσα και τα κουτσοπαλεύει. Τι τα θες. Έτσι που είναι εποχές, ο καθένας όπως μπορεί. Ακούστηκε ότι προχτές στο διώροφο μπήκαν κλέφτες μέρα μεσημέρι και ψάχνοντας για λεφτά έκαναν το σπίτι άνω κάτω. Η κόρη της κυρά Λένης δεν το είχε δει στον καφέ. Είδε όμως μια μέρα στο φλιτζάνι έναν δράκο. Αναρωτήθηκε τι να σημαίνει. Ο αέρας έσπασε το κλαδί του δέντρου. Ήρθε για τα καλά ο χειμώνας. Πάντα ατελείωτος. Μα να 'ταν ο μόνος. Στις δεκαπέντε του μήνα να πας να πληρώσεις το νερό. Πάλι πέρασαν από το μπαλκόνι οι στρατιώτες. Κάνουν περιπολία. Έτσι γίνεται κάθε μέρα. Επικίνδυνος κόσμος βλέπεις. 

   Μίλησα τις προάλλες με την Κατερίνα. Ήταν θυμωμένη. Ο Τάκης δεν της βάζει στεφάνι. Είναι τόσο καιρό μαζί. Έχει και η ίδια μια ηλικία πια. Ο αδερφός του Τάκη έχει την παλιαρρώστια. Το είπαν οι γιατροί. Δεν ξέρουν πόσος καιρός του μένει. Τον τρέχουν από δω τον τρέχουν από κει. Ένας προσφέρθηκε να του κάνει εγχείρηση να τον σώσει. Ο άλλος του είπε ότι δεν χρειάζεται να κάνει εγχείρηση. Αυτός τι ξέρει. Εκείνοι είναι οι ειδικοί. Αν δεν έχεις και κανέναν γνωστό, καλό γιατρό δεν βρίσκεις εύκολα. Χιονίζει. Η Κατερίνα μου είπε ότι της λέω τρελά πράγματα. Άλλοι που τα σκέφτηκαν όπως εγώ χάθηκαν μια μέρα από μόνοι τους. Της είχα πει καλημέρα.