Με λένε Αστέριο. Ζω σε ένα σπίτι με πάρα πολλές πόρτες. Δεν βγαίνω έξω. Ο κόσμος λέει διάφορα για μένα. Πως είμαι κακός, απόμακρος, φυλακισμένος. Αδιαφορώ. Κάνουν λάθος. Δεν είμαι φυλακισμένος. Οι πόρτες μου είναι πάντα ανοιχτές. Μια φορά μόνο θυμάμαι, είχα βγει στον έξω κόσμο, βράδυ. Όσοι με έβλεπαν τρόμαζαν. Γύρισα πίσω. Όταν βαριέμαι παίζω παιχνίδια μόνος μου. Καλωσορίζω τον εαυτό μου. Έχω τόσα δωμάτια. Κάθε μέρα πηγαίνω σε διαφορετικό. Ο ήλιος όμως είναι ένας. Το ίδιο και εγώ. Στο σπίτι μου είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Κάθε χρόνο με επισκέπτονται 9 άτομα. Είμαι ο λυτρωτής τους. Ξέρω ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει όμως κι ο δικός μου. Τον περιμένω. Ίσως να είναι ο ήλιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου