Στο σφαγείο

Είσαι ο κυνηγός. 
Οι νόμοι επιβάλλουν.
Το μαχαίρι να είναι κοφτερό και καλογυαλισμένο.
Να επιλεχθεί το πιο αδύναμο μέλος μιας κλειστής ομάδας.
Όταν αποφασιστεί ο στόχος, να επέλθει το κυνήγι. 
Εκτός κι αν ο στόχος εμπιστεύεται τον κυνηγό.
Τότε, τότε έρχεται από μόνος του.
Το μαχαίρι περιμένει στην άκρη.
Κοφτερό και καλογυαλισμένο.
Η κραυγή δεν είναι πάντα πνιχτή.
Κι η ψυχή προτού βγει, σπαρταράει πρώτα.
Έτσι κρατάς στα χέρια σου, για λίγο, 
σώμα και ψυχή. 
Έπειτα, την αφήνεις να φύγει.
Μένει μόνο το κουφάρι. 
Δεν τελειώνει όμως εκεί για σένα. 
Σειρά έχει η λαξευτική.
Ξεγύμνωμα. Με γροθιές. 
Το μαχαίρι δεν είναι πια καλογυαλισμένο. 
Το δέντρο αντιστέκεται.
Μα δε μιλά. 
Τα περιττά πετιούνται. 
Το μαχαίρι ξαναγυαλίζεται.
Μπαίνει στη θέση του,
και περιμένει τον επόμενο στόχο.