Μήπως είδατε

Ζήτησε το μπλε ποτήρι με το νερό.
Τα χρώματα είχαν σημασία.
Τι κι αν το νερό νερό παρέμενε.
Άλλη γλύκα να το πίνεις χρωματιστό.
Ακούμπησε το άσπρο ψωμί.
Το βούτηξε στο πράσινο λάδι.
Γεύμα λουκούλλειο. 
Έπειτα, πήρε το καθρεφτάκι και
άρχισε να παρατηρεί τα μάτια. 
Αυτά τι είναι τώρα;
Λάδι, ψωμί ή ποτήρι;
Έμοιαζαν σαν να ήταν όλα μαζεμένα.
Μα υπήρχε και κάτι άλλο.
Ένα χρώμα που δεν το 'χε το τραπέζι.
Σηκώθηκε και άρχισε να ψάχνει στο σπίτι.
Ούτε εκεί το βρήκε. Τίποτα. Πουθενά.
Έφυγε. Πήρε τους δρόμους και 
άρχισε να ρωτάει τους περαστικούς.
Συγγνώμη, μήπως είδατε πουθενά 
το χρώμα που έχουν τα μάτια μου;