Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Κι όμως

Κι όμως. 
Υπάρχει μια λέξη.
Πιο μεγάλη.
Πιο δυνατή.
Από το αγαπώ.

Λέγεται ξεψυχάω.
Είναι αυτό ακριβώς.
Το φτερούγισμα. 
Της ψυχής.
Προς το αίτιο.
Που το προκάλεσε. 

Και το νιώθεις.
Δίχως όρια. 
Σα δάκρυ.
Και χαμόγελο.
Μαζί. 

Εκεί πάνω. 
Που πάει να φύγει.
Ένα κομμάτι της.
Εκεί ακριβώς. 
Ζωντανεύεις. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου