Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Μια σκέψη ελεύθερη

Αγαπημένα μου δέντρα. Σας φέρνω σήμερα εδώ μια σκέψη. 
Μια σκέψη σαν όλες τις άλλες. Μα όμως διαφορετική. 
Φτερουγάει από τα χέρια μου. Γίνεται ένα με εσάς. 
Φύλλο στα φύλλα σας. Ανθος στους ανθους σας.
Κλαδί στα κλαδιά σας. Καρπός στους καρπούς σας.

Αγαπημένα μου λουλούδια. Σας φέρνω σήμερα εδώ μια σκέψη. 
Να την δείτε και να μου πείτε. Αν για πέταλο στα πέταλα σας 
ανάμεσα, μπορείτε εσείς να τη δεχτείτε. Την αφήνω λεύτερη.
Παίρνει το χρώμα σας. Γίνεται η ρίζα που σας κρατά στη γη.
Μαζί σας θα κοιτάζει τον ήλιο μες στα μάτια, σα μαγεμένη

Αγαπημένα μου πουλιά. Τραγουδάτε, έτσι όπως μόνο εσείς ξέρετε. 
Μα κοιτάξτε τι σας έφερα εδώ. Μια σκέψη σαν όλες τις άλλες 
μα τόσο διαφορετική. Την άφηνω λεύτερη. Πέταει από κλαδί 
σε κλαδί. Τριγυρνά ανάμεσα στα λουλούδια. Μα γίνηκε πριν 
δέντρο. Έπειτα λουλούδι. Και τώρα έγινε πουλί. Ένα με όλα.

Μια σκέψη διαφορετική που ταίριαξε παντού. Σαν τον έρωτα ενός 
ψαριού με μια πεταλούδα. Σε τέτοιες σκέψεις, στρώνει η άνοιξη 
χαλί για να διαβούν. Τους φτιάχνει σπίτι, για να μπορούν πάνω 
σε αυτό, να φτιάχνουν το δικό τους τα χελιδόνια. Και τα δάκρυα, 
καμιά φορά, δεν είναι τίποτα παραπάνω από φόβος που λιώνει.

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Ουράνιο σχίσμα

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο 
και ποιος θα τονε ράψει. 
Κλωστές, βελόνες ουράνιες 
σε τινός το μαγαζί να ψάξει. 

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο 
και δε σκεπάζει πια τα σπίτια. 
Ύφασμα γαλαζιοκέντητο, ακριβό 
άφησε ανοιχτή πληγή στα στήθια. 

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο 
και τα αστέρια ποιος θα κουβαλάει. 
Ήταν της θάλασσας γραφτό, 
τα δάχτυλά του αιώνια να ακουμπάει. 

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο 
και ποιος τώρα τη μέρα θα στηρίξει. 
Η νύχτα αν δεν ερθεί, ποιος θα τηνε
βρει, ποιος θα την παρηγορήσει. 

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο 
και οι λεύκες πως φοβούνται. 
Άνθρωποι, σπίτια και καρδιές 
όλα στο τίποτα αιωρούνται. 

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο 
και ουρλιάξανε και οι σαύρες. 
Κλείσανε το κλάμα τους, το 
κουρνιαχτό μέσα σε γλάστρες μαύρες. 

Έσχισαν τον ουρανό στα δυο. 
Και μάτωσε ο τόπος.
Έσχισαν τον ουρανό στα δυο. 

Κι ούτε ντροπή δεν νιώθουν. 


Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Εν μια νυκτί

Τις νύχτες χορεύει 
στην αγκαλιά των ονείρων,
μια σκιά που αγγίζει
τη σκιά μου. 

Τις νύχτες με πλανεύει 
στον τόπο των απείρων,
μια φωτιά που αγκαλιάζει
τη φωτιά μου. 

Χόρεψε στα όνειρα.  
Κάψε στο άπειρο.
Με μια σκιά και μια φωτιά.