Επικοινωνία επετεύχθη

   Οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους πρωτόγονους ανθρώπους. Έχουν κατορθώσει να εξελίξουν τόσο τη γλώσσα έτσι ώστε να μπορούν να επικοινωνούν πολύ ικανοποιητικά μεταξύ τους. Πάνω σε αυτό δυο σκέψεις. 

   Σκέψη πρώτη. Πόσες φορές έχει τύχει να προσπαθήσεις να συζητήσεις κάτι με κάποιον και όσο και να του το εξηγείς να μην το καταλαβαίνει; Πάρε το μηδέν κατάσταση; Πολλές. Αλλά μάλλον δεν φταίνε οι λέξεις. Εκεί φταίνε άλλα πράγματα. Από διαφορετικά σημεία θεώρησης, διαφορετικοί τρόποι σκέψης κτλ. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ας πούμε επιτυγχάνεται η επικοινωνία. Έστω για τα απλά. 

   Σκέψη δεύτερη. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι ζούσαν σε σπηλιές για να προστατευτούν από το κρύο. Δεν χρησιμοποιούσαν αρχικά λέξεις. Μόνο κραυγές και κινήσεις. Σκουντήγματα και μουγκρητά σα να λέμε. Οι συλλαβές δεν είχαν μπει η μία πίσω από την άλλη. Η επικοινωνία γινόταν με πιο απλούς τρόπους και για τις ανάγκες του τότε ανθρώπου πετύχαινε. Αν δεν πετύχαινε υπήρχαν και τα ρόπαλα. Μετά όμως αποκτήθηκε η γνώση. Εξέλιξη εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων. Τι σχέση έχουμε εμείς με αυτά τα απολίτιστα απολιθώματα; Εμείς είμαστε πλήρως και απολύτως πολιτισμένοι και κοινωνικοποιημένοι. Τι και αν με ήχους σαν το κλικ γίνονται ολόκληρες συζητήσεις. Άναρθρες κραυγές δίνουν στον συνομιλητή να καταλάβει πλήθος πραγμάτων. Λάικ, φαβ, ριτουίτ και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Τόσο που οι λέξεις ξεχνούν να μπουν η μία πίσω από την άλλη. Εξέλιξη εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων. Και αν δεν πετύχουν και αυτά για καλή μας τύχη υπάρχουν ακόμα τα ρόπαλα. Ουγκ. 

Δείγματα ζωής

Δείγματα ζωής σε 

άδειες κοινωνίες. 

Δείγματα αγάπης σε 

άδειες γειτονιές.

Μες στην  παραζάλη 

είδα δυο μανίες.

Μες στην ξενιτιά σου

είδα δυο κυρές.

Ήτανε η μία με

βροχές γεμάτη. 

Ήτανε η άλλη 

σαν τη σιγαλιά.

Ζήτησαν να πιούνε 

κέφι και μεράκι. 

Ζήτησαν να δούνε 

την καλοκαιριά. 

Δεν υπάρχει πάτος

   Δεν υπάρχει πάτος. Συνήθως, θεωρούμε ως δεδομένο ότι υπάρχει. Ότι είμαστε κοντά του ή μακριά του. Μα δεν υπάρχει ποτέ τέρμα όταν πέφτεις. Η πτώση μπορεί να είναι συνεχής αλλά όχι ελεύθερη. Ή μπορεί και να μην είναι καν συνεχής. Να συνδυάζεται από παροδικές ανόδους ή στάσεις. Έτσι για να ξαποσταίνουμε που και που βρε αδερφέ. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα κρατηθείς ψηλά. Για την ακρίβεια αν ο πάτος δεν υπάρχει δεν μπορείς καν να ορίσεις το "ψηλά". Δεν υπάρχει σημείο αναφοράς. Άρα δεν έχει και πολύ νόημα το «που» βρίσκεσαι. 

   Κοίτα να δεις που εκείνα τα όνειρα που είχες από παιδί και τα νόμιζες ακατόρθωτα, γίνονται τώρα η καθημερινή σου ρουτίνα. Πετάς. Μπορείς και πετάς. Τα κατάφερες. Ανεβαίνεις, κατεβαίνεις, στέκεσαι στο κλαράκι και πίνεις νερό. Δεν έχει σημασία. Πετάς. Πότε χρησιμοποιείς φτερά και πότε αφήνεσαι να σε παρασύρει ο αέρας. Αλλά και πάλι πετάς. 

   Υπάρχει και ένα σημαντικό πλεονέκτημα που συνοδεύει την απουσία του πάτου. Δεν το καταλαβαίνεις. Σπάνια το νιώθεις. Αλλά αν κάτσεις και το σκεφτείς λίγο μπορεί και να σου φανερωθεί. Αν πάλι όχι μπορώ να στο πω εγώ αυτήν εδώ τη στιγμή: «Δεν χρειάζεται να φοβάσαι να μην χτυπήσεις το έδαφος.» Δεν υπάρχει έδαφος. Δεν υπάρχει περιορισμός. Δεν θα χτυπήσεις πέφτοντας. Μπορείς να ησυχάσεις. Απουσία των κανόνων. Αέναη η πτήση.

Και το όνομα αυτού, Φόβος

   Πώς να στο πω; Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από έναν άνθρωπο που έχει μάθει να είναι ελεύθερος, να τον περιορίζουν. Να τον κρατάνε να μη φύγει. Να σε έχουν πιάσει από το μπράτσο τόσο γερά που να πονάει το χέρι σου. Δεν είναι καν το αίσθημα το φόβου που είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι η αίσθηση του ότι είσαι παγιδευμένος. Ότι θες να κουνηθείς αλλά δεν μπορείς. Ότι πνίγεσαι τόσο που θες να σκάσεις. Αυτό σε συνδυασμό με τον φόβο και το σοκ που γεννάται εκείνη τη στιγμή κάνουν την καρδιά σου να χτυπά τόσο δυνατά και τα δάκρυα να τρέχουν χωρίς να το θες. Οι λυγμοί είναι το φυσικό επακόλουθο μιας τέτοιας κατάστασης. Το μυαλό μπλοκάρει. Σκέφτεσαι: "Δεν μπορεί να μου συμβαίνει εμένα τώρα αυτό. Δεν είναι δυνατόν να μου συμβαίνει." Σαστίζεις. Δεν ξέρεις τι να κάνεις. Αλλά τα δάκρυα βρίσκουν το δρόμο τους και κυλούν ζεστά στο μάγουλό σου.